*Gender and emotional expression*
دخترمون که ۱۲ سالشه و با مادرش زندگی میکنه، دیروز از من پرسید که بابا، چرا حال من رو زیاد نمیپرسی، مگه من رو دوست نداری؟ اومدم درجا جواب بدم، گفتم بهتره تحقیق کنم اول. این مقاله نتیجه این تحقیقه.
آقای تام واگر عصب شناس، بعد از بررسی ۶۵ تحقیق انجام شده از مغز مردان, دریافت که مغز مردان نسبت به زنان کمتر به محرک‌های عاطفی پاسخ می دهد. زنان، تمایل بیشتری به ابراز احساسات دارند و این تفاوت منطقی است، زیرا زنان تکامل یافته‌اند تا مراقب باشند و به نیازهای نوزاد توجه کنند.
در صورتیکه مردان، در پروسه تکامل، تبدیل به جنگجویان شدند و دائم برای آلفا بودن (قویترین نر قبیله) رقابت میکنند. این حس رقابت، بر نحوه ابراز احساسات مردان تأثیر گذاشته.
جویس بننسون، محقق تفاوت‌های جنسی، توضیح می‌دهد: به عنوان یک جنگجو، آشکار کردن احساسات خود – مثلا گریه کردن در میدان جنگ – برای یک مرد نقطه ضعف است و مرد را در موقعیت بدی قرار می‌دهد. درست مثل این میماند که روی پیراهن خود، نزدیک به قلب، یک فلش زده و نوشته باشی: اگر اینجا رو بزنی من زودتر میمیرم.
در ضمن مردان اغلب احساس می کنند که باید به خود متکی باشند و برای عزیزان خود تأمین کنند، بنابراین ابراز احساسات مناسب نیست. این رفتار را می توان در کلیشه مرد قهرمان، که اغلب در فرهنگ عامه نشان داده میشود، دید. شخصیتی که نترس و مدبر است و معمولاً به تنهایی با مشکلات دست و پنجه نرم میکند.
از نظر مکالمه هم، تفاوت مردان و زنان در این است که: چرا و در مورد چی، صحبت کنم. دبورا تانن زبان‌شناس، سبک ارتباطی مردانه را به‌عنوان یک «گزارش» توصیف میکند. در حالی که زنان از مکالمه به عنوان نوعی پیوند و «برقراری رابطه» استفاده می کنند.
برای مردان، مکالمه، فقط یک ابزار است و مانند سایر ابزارها، مردان در صورت نیاز از آن استفاده می کنند.
آچار رو وقتی بیرون میآری که یک مهره شل ببینی. آچار دستت نمیگیری بری دنبال مهره شل بگردی. بعد هم که مهره رو سفت کردی، آچار رو میذاری سر جاش. ما دور هم جمع نمیشیم که احساس خودمون رو در مورد آچارهایمان بررسی کنیم.
اگر از مرد انتظار دارید که مانند یک زن با شما مکالمه داشته باشد، او هم حق دارد که از شما انتظار داشته باشد که مانند یک مرد رفتار کنید: چمدانش را حمل کنید یا دنبال آقا دزده بدوید. در حالی که مرد شما در گوشه‌ای گریه می کند و امیدوار است که شما را دوباره زنده ببیند!
فراموش نکنیم که بسیاری از مردان، پدرانی داشتند که از نظر عاطفی از هم دور بوده‌اند و به ندرت گریه یا ابراز محبت می‌کردند. چه بسا این رفتار به طور ناخودآگاه، الگوی رفتاری ما شده باشد.
این هم نظر چت جی پی تی:
انتظارات فرهنگی
از سنین کم، پسرها تشویق می‌شوند که احساسات خود را سرکوب کنند، به ویژه احساساتی که به عنوان “ضعف” تلقی می‌شوند، مانند غم یا ترس. عباراتی مانند “پسرها گریه نمی‌کنند” به طور گسترده استفاده میشود و این ایده را تقویت میکند که نشان دادن احساسات مردانه نیست.
ایده‌آل‌های مردانگی
دیدگاه‌های سنتی از مردانگی بر صفاتی مانند سختی، استواری و استقلال تاکید دارند. این ایده‌آل‌ها مردان را از ابراز آسیب‌پذیری منع میکنند.
تنظیم عاطفی
آقایان ممکن است راهبردهای مختلفی برای تنظیم احساسات خود توسعه دهند، مانند حواس‌پرتی یا سرکوب، که می‌تواند باعث شود کمتر احساسی به نظر برسند.
الکسی‌تیمیا
برخی مردان در توصیف احساسات خود دچار مشکل هستند، وضعیتی که به نام الکسی‌تیمیا شناخته میشود و در میان مردان بیشتر از زنان شیوع دارد.
تفاوت‌های هورمونی
تستوسترون، که در مردان بیشتر است، با کاهش ابراز احساسات و همدلی مرتبط است. در حالی که استروژن و اکسی‌توسین، که در زنان بیشتر هستند، احساسات و ابراز عاطفی را تقویت میکنند.
ساختار مغز
برخی مطالعات تفاوت‌هایی در مناطق مغزی مرتبط با پردازش احساسات بین مردان و زنان نشان می‌دهند که می‌تواند بر نحوه تجربه و ابراز احساسات تاثیر بگذارد.
تاثیر همسالان
مردان ممکن است فشارهای همسالان خود را برای پیروی از هنجارهای مردانگی احساس کنند که می‌تواند منجر به ابراز کمتر احساسات در محیط‌های اجتماعی شود.
ترس از قضاوت
مردان ممکن است از قضاوت یا مسخره شدن برای نشان دادن احساسات بترسند که می‌تواند به سرکوب عاطفی به عنوان یک اقدام محافظتی منجر شود.
عوامل موقعیتی
مردان ممکن است بسته به موقعیت، احساسات خود را به طور متفاوتی نشان دهند. به عنوان مثال، ممکن است در محیط‌های خصوصی با خانواده یا دوستان نزدیک بیشتر احساسات خود را نشان دهند تا در محیط‌های عمومی یا حرفه‌ای.