عوامل بازدارنده ارتباط
پيش داوريها و نظرات قالبی.
حقيقت.
لقب دادن و برچسب زدن.
تعميم دادن.
تهديد كردن.
تمسخر و تحقير كردن.
سخنرانی كردن.
ارائه راه حل.
نصيحت كردن.
گفتگوی دستوری و آمرانه.
انكار.
پاتك.
پرخاشگری انفعالی يا خشمگين شدن.
رد گمكردن.
احساس قربانی بودن.
سرزنش.
توقع.
قضاوت كردن.
اطمينان بخشی.
بازجويی و عدم تایيد.
تكنيكهای فرستنده
١- آیا موضوع من برای شنونده جالب است؟
٢- در هر گفت و گو فقط درباره يك موضوع صجبت كنيد.
٣- در خشم و استرس صحبت نكنيد.
٤- مواظب ريتم و تن صدای خود باشد. لحن آرام.
٥- از “پيام من” استفاده كنيد به جای “تو”:
تو دير كردی و باعث شدی عصبانی بشم. (غلط)
من وقتی منتظر ميمونم ناراحت ميشم. (درست)
٦- به صورت واضح، روشن و قابل اندازه گيری صحبت كنيد.
دلم ميخواد بيشتر بهم توجه كنی. (غلط)
دلم ميخواد حداقل هفته ای يك بار، چند ساعتی با هم باشيم. (درست)
٧- از سبك رفتاری جراتمندانه استفاده کنید. (۴ نوع)
٨- پرهيز از انتقاد مخرب.
٩- دقت در انتخاب واژه.
١٠- به جای دستور، پيشنهاد بدهيد.
١١- پرسيدن سوال و نظر از شنونده.
١٢- استفاده از تكنيك ساندويچی.
١٣- زبان بدن: انتقال پيام فقط ٪٣٥ کلامی و ٪٦٥ غيرکلامی است که شامل:
تبسم، حالت نگاه، تن و آهنگ صدا
وضعيت بدن: ايستاده، نشسته، حركت و ژستها
حركات سر و چهره: ابرو، دهان …
تماس و فاصله فيزيكی
ظاهر، لباس و آرایش
١٥- چه موقع و کجا؟ در نظر گرفتن محيط و زمان مناسب برای گفت و گو.
١٦- به دنبال نتيجه گيری سريع نباشيد و گفت و گو را تا جايی ادامه دهيد كه دچار خشم و استرس نشويد.
١٧- پايان خوشايند گفتگو: از مصاحبت با شما خوشحال شدم.
گوش دادن فعال
اگر خواستی حقيقت انسان را دريابی، به آنچه ميگويد گوش مده، به آنچه نميگويد گوش فرا ده.
گوش دادن فعال، به اندازه حرف زدن و يا حتی بيشتر از آن انرژی مصرف ميكند.
اشتباهات گوش دادن فعال
– سخنان طرف مقابل را قطع نكنيد.
– از انجام كارهايی كه نشانه بی حوصلگی شماست پرهيز كنيد:
گاه كردن به ساعت، تماشای بيرون، ورق زدن مجله، آه و خميازه كشيدن، خاراندن سر و…
– قطع كردن و عوض كردن موضوع:
یاد یه جوک افتادم…
راستی, رفتی دیروز بانک؟…
– با ديگری صحبت كردن.
– مخالفت كردن.
– تكرار كلمه به كلمه گفته های طرف مقابل.
– عقب ماندن: داشتی ميگفتی كه …
– حذف كردن قسمتهای مهم گفته های طرف مقابل يا اضافه كردن به آن.
– از شدت احساسات طرف كاستن يا شدت بخشيدن.
– پيشگويی كردن.
– تحليل، تفسير و قضاوت كردن.
– ارجاع به خود.
– بی توجهی به احساس فرد.
– كم اهميت كردن، منطقی كردن، اطمينان دادن و ارائه راه حل.
مهارتهاي گوش دادن فعال
– توجه كردن.
– برخورد هم دلانه.
– بازخورد دادن.
– پرسشهای باز و خنثی.
– خلاصه كردن.
– روش خلع سلاح: حق با توست، من هم در اون شرايط مثل تو رفتار میكردم.
چهار نوع سبك رفتاری
رفتار منفعل:
افرادی كـه از سبك ارتباطی منفعل استفاده ميكنند اغلب مطيع ديگران هستند و در بيان احساسات، نيازها يا خواسته هايشان ناتوان هستند و بــه ديگران اجازه ميدهند درباره آنها صحبت كنند. فقدان ارتباط بيرونی افراد منفعل ميتواند منجر به كـج فهمی، افزايش خشم يـا رنجش آنها شود.
رفتار پرخاشگر:
غالبا دستور ميدهند، بطور بی ادبانه ای سوال ميپرسد و در گوش دادن به ديگران بی توجه هستند. اما آنها همچنين ممكن است به عنوان مدير يا فردی قوی مورد توجه و احترام اطرافيان قرار گيرند. برخی از عبارتهايی كه افراد پرخاشگر استفاده ميكنند:
“من درست ميگم و تو اشتباه میكنی.”
“تقصير توست.”
رفتار منفعل- پرخاشگر:
در ظاهر منفعل به نظر ميرسند، اما در باطن ممكن است احساس ضعف يـا بيقدرتی كنند.
بيش از مقابله با يك شخص يا موضوع، با خود زمزمه ميكنند.
آنهـا به سختی خشمشان را بروز ميدهند.
احساسشان را نشان نميدهد.
مشكلش را انكار میكند، انگار كه مسئله ای وجود ندارد.
ممكن است مشاركت جو بنظر برسند، اما بطور آرامی مخالف آن را انجام دهند.
اين سبك يكی از موثرترين شكلهای ارتباطی است و دارای ارتباطی باز است.
رفتار قاطع يا جرأتمند
می توانند نيازها، علایق، ايده ها، و احساساتشان را بيان كنند، در حالی كه نيازهای ديگران را در نظر ميگيرند.
سعی میكند هر دو طرف برنده باشند و در پی تسلط بر کسی نيستند.
حقوق طرف مقابل را رعايت میكنند و در پی تحميل نظر خود نيستند.
نگران بيان انتظارات خود نيستند. (بـه شيوه مثبت درست)