پرحرفی

Compulsive talking

افراد به دلایل مختلف بیش از حد صحبت می کنند و درک این موارد می تواند به رشد شخصی و بهبود ارتباط با دیگران کمک کند.

عصبی بودن یا اضطراب
برای برخی، صحبت کردن راهی برای مقابله با عصبی شدن در موقعیت های اجتماعی است. آنها ممکن است حس کنند که سکوت ناخوشایند است و باید هر شکافی را با گفتگو پر کنند.

هیجان
زمانی که شخصی در مورد موضوعی پرشور یا هیجان زده است، ممکن است پرحرفتر شود و اشتیاق بیشتری برای به اشتراک گذاری نشان دهد.

نیاز به اعتبارسنجی
برخی برای تأیید دیگران صحبت می کنند. آنها امیدوارند با به اشتراک گذاشتن افکار و تجربیات یا دستاوردهای خود، بازخورد مثبت دریافت کنند.

عدم آگاهی
گاهی اوقات افراد متوجه نیستند که گفتگو را در دست گرفته اند. (طرف رفته پای منبر) و نشانه های اجتماعی شنونده را متوجه نمیشوند.

شرایط اجتماعی
زمینه های فرهنگی و خانوادگی میتواند بر نحوه برقراری ارتباط افراد تأثیر بگذارد. در برخی فرهنگ ها یا خانواده ها، پرحرف بودن تشویق شده و به عنوان نشانه‌ای از هوش یا جامعه پذیری تلقی می شود.

تنهایی
افرادی که احساس تنهایی یا انزوا دارند، ممکن است به محض پیدا کردن یک شنونده، بیشتر صحبت کرده و سعی کنند از تعاملات اجتماعی خود حداکثر استفاده را ببرند.

مدیریت و درمان

درمان
درمان شناختی-رفتاری (CBT) و سایر اشکال روان درمانی می تواند در مدیریت صحبت های اجباری موثر باشد، به ویژه زمانی که مربوط به یا اختلال بیش‌فعالی ADHD باشد.

دارو
ممکن است که صحبت کردن اجباری بیمار، بخشی از یک بیماری روانی گسترده تر باشد. در این صورت مشاوره با متخصص، دارو ممکن است تجویز شود.

توسعه مهارت
یادگیری و تمرین مهارت های اجتماعی مانند: تکنیک‌ های گوش دادن فعال یا مهارت در تشخیص نشانه های اجتماعی شنونده.
.

ChatGPT