در خانواده اى كه
- والدين سرد و بى عاطفه اند/ مادرى كه كودك را بغل مى كند، اما با او حرف نمى زند و ساكت است.(مادر بايد با بچه درباره احساسات او و خودش صحبت كند.)
- خانواده اى كه در زمان بحرانى به بچه كمك نمى كنند.
- والدينى كه عواطف مثبت و منفى خود را ابراز نمى كنند، چون آن را بى فايده مى دانند.
- مثال بچه هاى يتيم. بچه هاى پرورشگاهى.
نشانه ها
- بهانه گيرى و گيردادن به همسر.
- احساس بى معنايى و پوچى (افسرده)
- مسايل روان تنى: (چون نيازها و هيجانات را سركوب مى كنند و بيان نمى كنند، تبديل به درد بدنى مىشود.)
- سنگ صبور ديگران بودن.
- پرتوقع.
- احساس تنهايى در برابر مشكلات: محروميت از محبت.
- احساس درك نشدن: محروميت همدلى.
- احساس نداشتن راهنما: محروميت از حمايت.
- (اين طرحواره بيشتر در زنهاست. چون نياز عاطفى بيشتر دارند و اگر ارضاء نشود…
سبك هاى مقابله اى
- تسليم: انتخاب همسرى كه محروميت هيجانى دارد. بيان نكردن خواسته ها و هيجانات و سركوب كردن آنها.
- اجتناب: اجتناب از روابط صميمانه با ديگران.
- جبران افراطى: سنگ صبور ديگران شدن./ بر آورده ساختن نيازها و هيجانات همسر و دوستان و فاميل و نه خود.
احتمال اختلال شخصيت:
- اختلال وابسته (حمايت زيادى مى خواهند.)
- اختلال نمايشى: (توجه و آغوش زيادى مى خواهند. و حد نرمال ارضايشان نمى كند.)