در خانواده اى كه
- كودكان زير ٥ سال به صورت واقعى والدين خود را از دست مى دهند: به دليل مرگ، طلاق، يا قهرهاى طولانى يكى از والدين و رفتن يكى يا هر دوى آنها از خانه.
- و يا كودكانى كه به صورت عاطفى نمادين والدين خود را از دست مى دهند: بى توجهى و سردى والدين و يا والدينى كه بچه را مشروط تحويل مى گيرند و يا والدينى كه به دليل اعتياد يا مشكل روانى گاهى تحويل مى گيرند و گاهى تحويل نمى گيرند. و يا والدينى كه بى دليل عصبانى مى شوند.
- مادرانى كه در هنگام حاملگى مضطرب هستند. (به ويژه در ٣ ماهگى حاملگى كه سيستم عصبى جنين شكل مى گيرد.)
علايم
(ترس از رهايى به صورت افراطى) (قهر و كناره گيرى) (نامنظم) (كنترلگر) (حسود) (اين افراد از لحاظ هيجانى بى ثبات، غير قابل پيش بينى) (غير قابل اعتماد) تملك 1 نزديكان:(اين را بخور.اين را بپوش) (بى اعتماد نسبت به محبت ديگران.)
سبك هاى مقابله اى
- تسليم: انتخاب همسرى نامتعهد و ناپايدار(كه او را بگذارد و برود.)
- اجتناب: اجتناب از روابط صميمانه كه مبادا او را ترك كنند.
- جبران افراطى: وابستگى شديد از طريق چسبيدن بيش از حد به همسر و افراد خانواده تا جايى كه اگر مدت كوتاهى از او دور شوند يا بخواهند دور شوند به آنها حمله مى كند.
احتمال اختلال شخصيت
مرزى، نمايشى، وابسته.